کودکان نوپا بیش از حد به والدین می چسبند، به آسانی و راحتی از آنان جدا نمی شوند و به هیچ وجه دوست ندارند پدر یا مادرشان از اتاق بیرون بروند. شاید این مسئله به شدت نه ماهگی نباشد ولی بچه باید مطمئن باشد که شما در نزدیکی او حضور دارید و وی را با کسی که نمی شناسد یا به او اعتماد ندارد، تنها نمی گذارید. در نتیجه اگر او را در اتاق تنها بگذارید، شروع به فریاد کشیدن و گریه کردن می کند و اگر او را به آشنایان یا پرستار بسپارید، بدخلقی خواهد کرد.
بعضی کودکان آنچنان به دور شدن از شما، واکنش های هیجانی نشان می دهند که والدین برای پرهیز از تکرار آن کار و زندگی خود را تعطیل می کنند. حتی ممکن است نگرانی آنان به والدین نیز سرایت کند، به حدی که پدر و مادر تصور می نمایند، پس از خروجشان از خانه، اتفاق ناگواری برای فرزندشان رخ خواد داد.
چگونه می توانیم از وابستگی بیش از حد فرزندمان بکاهیم؟
-کودک خود را نزد یکی از آشنایان یا پرستاری که برای او آشناست و وی را دوست دارد، بگذارید اما او را با افراد ناآشنا یا غریبه تنها نگذارید.
- از فردی که قرار است از کودکتان مراقبت نماید، خواهش کنید مدتی بیش از رفتن شما در منزل حضور به هم رساند چرا که اگر به محض مراجعه ی فرد مورد نظر، خانه را ترک کنید، حضور آن شخص با توجه به این که مصادف با رفتن شما و تنها ماندن کودک می شود برای وی ناخوشایند بوده و کودک آن را به معنی جدایی از شما تلقی می کند.
- هنگامی که قصد دارید از منزل خارج شوید، کودکتان را در آغوش بگیرید، ببوسید و بگویید: کارم که تمام شد برمی گردم.
- با آرامش و رفتاری مناسب خانه را ترک کنید.
- به خودتان یاداوری نمایید، پیش از اینکه به خیابان برسید، گریه ی کودکتان به پایان خواهد رسید.
نظرات کاربران