بلاگ

کابوس ها در نتیجه ی احساس عدم امنیت، اضطراب و ترس بروز می کند . اغلب در حدود سه سالگی آغاز می شود . اوج آن چهار تا شش سالگی است. طبق آمار 28 درصد از کودکان از شش تا دوازده سالگی  کابوس می بینند.

 برنامه های تلویزیونی خشن ، خشونت های خانوادگی، تعریف کردن داستان های ترسناک برای کودک و فعالیت های جسمانی شدید می تواند باعث کابوس بینی کودک شود. و نشانه های آن عرق کردن در خواب، جیغ کشیدن ، نفس نفس زدن و ... است.

برای مقابله با کابوس ها راهکارهای زیر تا حد زیادی موثر واقع می شود:

1) از خواب بیدارش کنید، او را در آغوش گرفته و نوازشش کنید ولی به کابوس او توجه بیش از حد نشان ندهید، چون ممکن است بیاموزد که با کابوس های بد می تواند توجه شما را جلب کند. و نیز به هیچ وجه در همان لحظه درباره ی موضوع کابوس با او صحبت نکنید.

2) به آنها اجازه ندهید برنامه های ترسناک ببینند یا دیگران برای آن ها داستان ترسناکی تعریف کنند. و نیز مانع از فعالیت های شدید جسمانی کودک شوید.

3) در طول روز درباره ی کابوس ها با او صحبت کنید و از راه هایی مثل بردن کودک به پارک یا مهد کودک، ترس ها و نگرانی های او را تسکین دهید.

4) اگر کودک شما کابوس های تکراری می بیند، ممکن است از چیزی نگران باشد. می توانید با او درباره ی رویاهایش صحبت کنید و در طول روز در مورد موضوع کابوس هایش بازی کنید و آن بازی را با پایانی خوش خاتمه دهید.

5) به کودک آموزش دهید در مقابل کابوس های از خودش دفاع کند. مثلا کودکی سپر خود را به به رخت خواب میبرد تا در مقال اژدها یا حیوانات موزی در خواب هایش از خود دفاع کند.یا کودک دیگری با روشن گذاشتن لامپ اتاقش یا خواندن دعایی خاص قبل از خواب می تواند احساس امنیت کند.

برگرفته از کتاب "چگونه رفتارهای خوب را به کودکم آموزش دهم؟"  کاری از " دکتر استیفن گاربر، دکتر ماریان دنلیز گاربر، روبین فریدمن اسپیزمن"