واقعیت این است که ما هرگز نمی توانیم دوستی تمام عیار برای فرزندمان باشیم.
به عنوان مثال: وقتی ما به شدت از ارتفاع می ترسیم اما او می خواهد پرش از ارتفاع را تجربه کند.
ما فقط می توانیم والدین خوبی برای فرزند خود باشیم و احساس امنیت و دوست داشتتنی بودن را به او بدهیم.
رابطه ی خوب با فرزندمان به این معنی نیست که تغییری در جایگاهمان به عنوان مادر یا پدر بدهیم. ما می توانیم والدینی باشیم که فرزندمان با ما احساس راحتی کند و به ما اعتماد داشته باشد.
اگر به فرزندمان استقلال کافی برای خود ابرازگری بدهیم، می توانیم رابطه ی خوبی با او برقرار کنیم.
نظرات کاربران